การส่งออกสินค้าหัตถกรรม

สินค้าหัตถกรรมเป็นสินค้าประเภทหนึ่งที่สามารถทำรายได้แก่ประเทศเป็นมูลค่าสูงผลิตภัณฑ์หัตถกรรมที่สามารถส่งออกได้เป็นมูลค่าสูง และมีแนวโน้มการส่งออกสูงขึ้นมีอยู่มากชนิดด้วยกัน ในที่นี้จะขอยกตัวอย่างให้เห็นเพียง ๑๐ รายการ ดังนี้

เครื่องประดับ

เป็นสินค้าหัตถกรรมที่มีความสำคัญอันดับสองรองจากเพชรพลอยเจียระไนสินค้าเครื่องประดับที่ส่งออกของไทยประกอบด้วยเครื่องประดับทอง เครื่องประดับเงิน และเครื่องประดับจากโลหะมีค่าชนิดอื่นๆ เช่น ทองคำขาว เป็นต้นมูลค่าการส่งออกเครื่องประดับมีมูลค่าสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง กล่าวคือจากมูลค่า ๑๖,๐๓๘.๙ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๕ เพิ่มขึ้นถึง ๑๘,๕๐๒.๑ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๗ ตลาดส่งออกที่สำคัญคือ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น เยอรมัน และสวิตเซอร์แลนด์

ดอกไม้ใบไม้ประดิษฐ์ และต้นไม้ประดิษฐ์

ที่ผลิตเพื่อการส่งออกของไทย ประกอบด้วย ดอกไม้ประดิษฐ์จากผ้าพอลิเอสเตอร์ ผ้าไหม ผ้าซาติน และอื่นๆ มีผู้ผลิตทั้งที่ได้รับการส่งเสริมการลงทุน และไม่ได้รับการส่งเสริมการลงทุนเป็นจำนวนมาก ทำการผลิตทั้งในรูปอุตสาหกรรมครัวเรือนและโรงงานอุตสาหกรรม มูลค่าการส่งออกในอดีตสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องคือ จากมูลค่า๒,๓๙๖.๕ ล้านบาท ในพ.ศ. ๒๕๓๘ เพิ่มขึ้นเป็น ๒,๕๑๑.๕ ล้านบาท ในพ.ศ. ๒๕๓๗ ผู้ผลิตของไทยก็ได้พยายามปรับปรุงวิธีการผลิตและพัฒนารูปแบบและคุณภาพให้ดีขึ้นอยู่เสมอตลาดส่งออกที่สำคัญคือ สหรัฐอเมริกา เยอรมนี ญี่ปุ่น แคนาดา และฝรั่งเศส เป็นต้น

ผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ในครัวเรือนทำด้วยไม้

เช่น จาน ชาม ถาด เขียง ช้อนส้อม เป็นต้น ผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ในครัวเรือนทำด้วยไม้ นับเป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้รับความนิยมสูงประเภทหนึ่งในต่างประเทศ การผลิตสินค้าประเภทนี้โดยทั่วไปจะมีทั้งการผลิตในรูปอุตสาหกรรมครัวเรือนและอุตสาหกรรมโรงงาน มีแหล่งผลิตที่สำคัญในภาคเหนือและภาคกลาง แต่ก่อนผลิตภัณฑ์ประเภทนี้จะผลิตจากไม้สัก แต่ในระยะหลังเมื่อไม้สักขาดแคลน ผู้ผลิตก็หันมาใช้ไม้ชนิดอื่นทดแทนกันมากขึ้น ในด้านการส่งออกสูงขึ้นเป็นลำดับ กล่าวคือ จากมูลค่า ๑,๘๗๓.๒ ล้านบาท ในพ.ศ. ๒๕๓๕ เพิ่มขึ้นเป็น ๒,๔๕๘.๓ ล้านบาท ในพ.ศ. ๒๕๓๗ ตลาดส่งออกที่สำคัญคือสหรัฐอเมริกา เยอรมนี ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักรและอิตาลี

เครื่องใช้ในการเดินทางทำด้วยหนังแท้ หนังเทียม ผ้าและอื่นๆ

สินค้าในกลุ่มนี้ประกอบด้วยกระเป๋าถือ กระเป๋าเดินทาง กระเป๋าใส่เอกสาร เป็นต้น การผลิตสินค้าประเภทนี้มีทั้งการผลิตในรูปอุตสาหกรรมในครัวเรือนและอุตสาหกรรมโรงงาน การส่งออกสินค้าประเภทนี้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องกล่าวคือ จากมูลค่า ๗,๗๘๒.๒ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๕ เพิ่มขึ้นเป็น ๑๐,๕๔๗.๒ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๗ ตลาดส่งออกที่สำคัญ คือ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น เยอรมนี สวิตเซอร์แลนด์ และฝรั่งเศส

เครื่องปั้นดินเผาประเภทเครื่องใช้ในครัวเรือนและเครื่องประดับ

การผลิตเครื่องใช้ในครัวเรือนและเครื่องประดับชนิดต่างๆ มีลักษณะการผลิตทั้งในรูปอุตสาหกรรมในครัวเรือน และโรงงานอุตสาหกรรมที่มีการใช้แรงงานเป็นจำนวนมากแหล่งผลิตที่สำคัญอยู่ที่จังหวัดลำปาง เชียงใหม่ นครราชสีมา นครปฐม ราชบุรี และกรุงเทพฯ ลักษณะของสินค้าที่ผลิตกันแต่ละจังหวัดจะไม่เหมือนกัน เพราะศิลปวัฒนธรรมและจินตนาการของผู้ผลิตแต่ละภาคจะไม่เหมือนกัน การผลิตเพื่อการส่งออกส่วนใหญ่จะผลิตตามรูปแบบของผู้สั่งซื้อเป็นหลัก มูลค่าการส่งออกมีอัตราการขยายตัวสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง กล่าวคือจากมูลค่า ๓,๒๓๖.๙ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๕ เพิ่มขึ้นเป็น ๔,๗๒๖.๔ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๗ ตลาดส่งออกที่สำคัญคือ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น เยอรมนี เนเธอร์แลนด์ และอิตาลี เป็นต้น

ตุ๊กตาผ้า

ตุ๊กตาผ้าที่ผลิตเพื่อการส่งออกของไทยมีหลายชนิดด้วยกัน เช่น ตุ๊กตารูปสัตว์ ตุ๊กตารูปคน ตุ๊กตารำไทย ตุ๊กตาพื้นเมืองอื่นๆ เป็นต้น การผลิตมีทั้งการผลิตในรูปอุตสาหกรรมในครัวเรือนและโรงงานอุตสาหกรรม มีแหล่งผลิตกระจายอยู่ในทุกภาคของประเทศ ด้านการส่งออกมีอัตราการขยายตัวลดลง คือ จากมูลค่า ๑,๑๐๕.๗ ล้านบาทในพ.ศ. ๒๕๓๕ เป็น๑,๐๗๗.๗ ล้านบาท ในพ.ศ. ๒๕๓๗ ตลาดส่งออกที่สำคัญคือ สหรัฐอเมริกา เยอรมนีเนเธอร์แลนด์ สหราชอาณาจักร และนอร์เวย์ เป็นต้น

เครื่องจักสาน

เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีการผลิตกระจัดกระจายอยู่ทุกภาคของประเทศในลักษณะอุตสาหกรรมครัวเรือน แหล่งผลิตเพื่อการส่งออกที่มีชื่อเสียงจะอยู่ที่จังหวัดอ่างทอง พระนครศรี-อยุธยา ชลบุรี เป็นต้น มูลค่าการส่งออกไม่ค่อยสม่ำเสมอ ทั้งนี้เพราะต้องแข่งขันกับประเทศผู้ผลิตอื่น โดยเฉพาะประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนและฟิลิปปินส์ ทั้งในด้านราคา และคุณภาพการส่งออกในพ.ศ. ๒๕๓๕ มีมูลค่า ๙๗.๐ ล้านบาท และในพ.ศ. ๒๕๓๗ มีมูลค่าการส่งออกลดลงเป็น ๖๘.๕ ล้านบาท ตลาดส่งออกที่สำคัญคือ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น เยอรมนี ฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร และซาอุดีอาระเบีย เป็นต้น

กรอบรูปไม้

ที่ผลิตเพื่อการส่งออกส่วนใหญ่เป็นกรอบรูปสำเร็จรูปพร้อมนำไปใส่รูปได้ทันทีโดยผลิตจากไม้ชนิดต่างๆ เช่น ไม้สัก ไม้ทุเรียน ไม้แดง ไม้ยางพารา มีทั้งชนิด บุผ้าไหม ผ้ากำมะหยี่และชนิดแบบเรียบ แหล่งผลิตจะอยู่ที่กรุงเทพฯและจังหวัดใกล้เคียง มูลค่าการส่งออกสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยในพ.ศ. ๒๕๓๕ ส่งออก ๑,๑๐๔.๑ ล้านบาทเพิ่มขึ้น ๑,๗๓๘.๐ ล้านบาท ในพ.ศ. ๒๕๓๗ ตลาดส่งออกที่สำคัญคือ สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น แคนาดา สเปน และสหราชอาณาจักร เป็นต้น

เครื่องทองลงหินและทองเหลือง

ประกอบด้วยเครื่องใช้ในครัวเรือนและเครื่องประดับตกแต่งเช่น ถาด จาน กระจาด ช้อนส้อม มีด แจกัน เชิงเทียน เป็นต้น (ช้อนส้อม มีด จะทำด้วยทองลงหินเท่านั้น) การผลิตกระทำในรูปอุตสาหกรรมครัวเรือน มีแหล่งผลิตอยู่ในเขตกรุงเทพฯ และจังหวัดใกล้เคียง การส่งออกในปัจจุบันมีมูลค่าเพิ่มขึ้นโดยในพ.ศ. ๒๕๓๕ มีมูลค่าการส่งออก ๒๘๓.๙ ล้านบาท และในพ.ศ. ๒๕๓๗ ส่งออกเพิ่มขึ้นเป็น ๓๓๔.๕ ล้านบาท ตลาดส่งออกที่สำคัญคือ เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และสิงคโปร์ เป็นต้น
นอกจากที่กล่าวมาแล้วยังมีผลิตภัณฑ์หัตถกรรมของไทยอีกหลายชนิดที่สามารถส่งออกไปยังตลาดต่างประเทศได้เป็นมูลค่าสูง เช่น ผ้าไหม ผลิตภัณฑ์ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผลิตภัณฑ์ไม้แกะสลัก และผลิตภัณฑ์พื้นเมืองอื่นๆ เป็นต้น