หลากวิธีสร้างสีสัน ให้มนุษย์เงินเดือนสนุกกับงาน

การปล่อยให้งานที่ทำปัจจุบันทุกวันนี้ กลายเป็นงานเหมือนเดิมต้องทำซ้ำๆ กันอยู่ทุกวัน จะทำให้เจ้าของงานที่รับผิดชอบอยู่นั้น สั่งสมความรู้สึกเบื่อและเป็นการก่อหลุมพรางอันตราย ฉุดเงินเดือนของตัวเองให้อยู่กับที่ได้

ภาวะเบื่องานเปรียบไปเหมือนความรู้สึกเบื่ออาหารที่ขาดรสชาติ ซึ่งปัญหานี้ ดอนนา โรซาโต คอลัมนิสต์มันนี่ แมกกาซีน ให้ความสนใจพูดคุยหาทางออกกับผู้เชี่ยวชาญการพัฒนาความรู้สึกในการทำงาน

จากนั้นได้รวบรวมข้อมูลมานำเสนอในหัวข้อ “กลวิธีสร้างสีสันให้กับการทำงาน” เพื่อการเริ่มต้นทำงานของแต่ละวันจากนี้ไปจะผสมผสานความตื่นเต้นมีชีวิตชีวาไว้

โรซาโต ให้ข้อมูลว่า มนุษย์เงินเดือนต้องหันมามองสถานที่ทำงาน และรอบๆ โต๊ะทำงานของตัวเอง อาจมีไฟล์เก็บเอกสารกองพะเนิน จากการสะสมไว้มานานหลายปีโดยไม่รู้ตัว

เก้าอี้นั่งตัวเดิมที่คุ้นเคยและใช้มานานพอๆ กับอายุการทำงาน ฉากกั้นห้องหรือข้างโต๊ะทำงาน อาจเต็มไปด้วยกระดาษบันทึกความจำ หรือโน้ตสั้นๆ ช่วยเตือนความจำ

ภาวะแวดล้อมเช่นนี้ โรซาโต ตั้งข้อสงสัยว่าเป็นความคุ้นเคยมีมากไปหรือเปล่า และคนทำงานทั่วไปอยากให้งานที่ทำอยู่เหมือนอาหารมื้อหลักที่คาดเดาได้อยู่ตลอดเวลาหรือไม่

คำตอบที่ได้ย่อมแตกต่างและมีความหลากหลาย แต่เชื่อว่าในสภาพตลาดแรงงานไม่มีอะไรแน่นอน มีมนุษย์เงินเดือนจำนวนมากขึ้น พบว่าพวกเขายังยอมติดอยู่กับงานซ้ำซากน่าเบื่อ

โรซาโต ยกตัวอย่างใกล้ตัวว่า มนุษย์เงินเดือนในอเมริกายังคงทำงานในตำแหน่งเดิมนานขึ้น และ 1 ใน 4 ของคนทำงานวัย 35-44 ปี อยู่กับงานเดิมๆ มานานกว่า 10 ปี และครึ่งหนึ่งของคนทำงานวัยนี้มีอายุกว่า 45 ปี

ทั้งนี้ โรซาโต อ้างอิงข้อมูลของ แฟมิลี่ แอนด์ เวิร์ค อินสทิวว่า มากกว่า 1 ใน 4 ของคนทำงานในสหรัฐ ให้ข้อมูลว่าบ่อยครั้งจนถึงบ่อยมาก ที่งานซึ่งทำอยู่สร้างความเบื่อหน่ายให้กับพวกเขา

คนเหล่านี้ในมุมมองของโรซาโตเชื่อว่ามีจำนวนมากมาย ที่ไม่ตระหนักถึงศักยภาพซ่อนเร้นในตัวเอง หรือเลวร้ายกว่านั้นไม่มีความใฝ่ฝัน ที่จะไปให้ถึงความสำเร็จ

จากข้อเท็จจริงข้างต้น ยิ่งสนับสนุนไอเดียของโรซาโตที่ว่า มนุษย์เงินเดือนและคนทำงานไม่ว่าจะชาติไหนๆ จำเป็นต้องได้แรงกระตุ้นให้เกิดความต้องการอยู่ตลอดเวลา แต่จะทำอย่างไรให้ความรู้สึกนี้เกิดขึ้น และสิ่งใดควรทำให้แตกต่างออกไปในวันพรุ่งนี้และวันต่อๆ ไปในอีก 6 เดือนข้างหน้า

จากการสอบถามผู้เชี่ยวชาญการทำงาน และผู้คนทั่วไปซึ่งประสบความสำเร็จจากการเติมพลังงานในงานอาชีพให้กับตัวเอง หรือจากการพูดคุยกับผู้บริหารที่สามารถดึงศักยภาพออกมาจากทีมงานของเขาได้มากที่สุด

เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด โรซาโต จึงอยากให้มนุษย์เงินเดือนที่กำลังเบื่องาน ลองสร้างความตื่นตัวตื่นเต้นให้กับตัวเองมากขึ้น ซึ่งท้ายที่สุดอาจพบว่างานที่ทำอยู่ปัจจุบัน เดินหน้าไปได้เร็วขึ้น และทำตัวง่ายขึ้นที่จะหยุดผ่อนคลายสนุกสนานกับชีวิต โดยการอยู่ห่างๆ จากโต๊ะทำงานเสียบ้าง

“ทำตัวให้ทันเหตุการณ์” เป็นกลวิธีแรกที่ง่ายมาก หากคุณเป็นคนทำงาน ที่คอยติดตามอ่านหนังสือพิมพ์ด้านเศรษฐกิจอยู่ทุกวันอยู่แล้ว แต่ถ้ายังไม่มีถึงเวลาแล้วที่จะเสริมสร้างความรู้ให้ตัวเอง

ให้บอกรับเป็นสมาชิกวารสารการค้า หรือจดหมายแจกกับเอกสารทุกประเภทที่เกี่ยวข้องกับงานของตัวเอง เมื่อพบเห็นกับข่าวปัจจุบันทันด่วน ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อธุรกิจหรืองานของตัวเอง ให้ส่งผ่านไปถึงหัวหน้างานทันที อย่างน้อยสร้างความรู้สึกให้หัวหน้างานรู้ว่า สมาชิกในทีมงานอย่างคุณเฉลียวฉลาดและมีไหวพริบ ปกป้องและรักษาผลประโยชน์ให้กับงานของเขาด้วย

“หาแหล่งข้อมูลใหม่ๆ นอกเหนือจากการอ่านสิ่งพิมพ์แต่ละวัน” ลองแวะดูข้อมูลออนไลน์หรือจากเวบไซต์ประจำวัน โดยเฉพาะคนไทยที่ทำงานในสหรัฐ อาจมีบางสิ่งบางอย่างให้ค้นหา เข้าถึงข้อมูลในอุตสาหกรรมหรือธุรกิจที่ทำอยู่ได้

Marketingvox.com เป็นเวบไซต์เหมาะสำหรับกลุ่มอาชีพด้านการตลาด และ Autoblog.com เวบไซต์เหมาะสำหรับกลุ่มคนทำงานในอุตสาหกรรมรถยนต์ แต่ถ้ายังไม่แน่ใจว่าตัวเองจะหาข้อมูลในสายงานใดดี ให้ลองค้นหาใน 2 เวบไซต์อย่าง Technorati.com หรือ Blogsearchengine.com. อาจช่วยให้คนทำงานเพิ่มเติมความรู้ให้ตัวเองได้มากขึ้น

“ทำตัวเป็นพี่เลี้ยงให้พนักงานใหม่อยู่เสมอ” โดยปกติพนักงานใหม่ส่วนใหญ่ ที่เริ่มต้นทำงานระยะแรก ย่อมแสวงหาต้องการคำแนะนำจากพี่เลี้ยง การหยุดทำงานเพียงอย่างเดียวหันมาให้คำแนะนำเป็นประโยชน์แก่คนอื่นบ้าง น่าจะให้ผลดีย้อนกลับให้ตัวเอง

“การให้คำแนะนำคนอื่น ช่วยให้คุณตระหนักและรับรู้ว่าตัวเองมีทักษะอะไรแฝงเร้นอยู่ในตัวเองบ้าง” แซนดี้ โธรน นักจิตวิทยาและผู้เชี่ยวชาญการสร้างบรรยากาศในการทำงานวัย 53 ปี อธิบายถึงประสบการณ์การให้คำแนะนำพนักงานรุ่นใหม่ ถึงแนวทางที่จะช่วยให้พวกเธอเหล่านี้สดชื่นอยู่ตลอดเวลา หลังจากทำงานอยู่กับบริษัทบริการการเงินแห่งหนึ่งในกรุงนิวยอร์กมานานนับ 10 ปี

“พยายามสังสรรค์กับคนทำงานที่เจ้านายชื่นชม” วิธีนี้ไม่ได้หมายความให้มนุษย์ทำงานอย่างคุณเอาใจนาย แต่ต้องการให้เรียนรู้ความสามารถจากบุคลากร ที่ทำงานได้ตามที่เจ้านายต้องการ

การเปิดตัวเองให้รู้จักกับบุคคลมีความสามารถในการทำงาน เริ่มแรกอาจเข้าไปทำความรู้จักคุ้นเคย เชื้อเชิญเขาหรือเธอให้ร่วมรับประทานอาหารกลางวันด้วย เพื่อหาโอกาสให้ข้อมูลพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกัน จากนั้นหาจังหวะขอคำแนะนำ ในการปรับตัวเพื่อการทำงานให้ดีขึ้น

“ตกแต่งโต๊ะทำงานหรือปัดกวาดโต๊ะนั่งให้แปลกตาบ้าง” จากการพูดคุยกับที่ปรึกษาเพื่อปรับปรุงภาพพจน์ของโรซาโต พบว่าสถานที่ทำงานของตัวเอง เป็นส่วนที่สามารถเพิ่มเติมให้ดูดีขึ้นได้

หากโต๊ะทำงานมีแต่สิ่งต่างๆ ที่ทำให้รอบตัวดูรกรุงรังบังหน้าจอคอมพิวเตอร์ ขอแนะนำให้จัดการปรับปรุงส่วนนี้เสีย หารูปสวยๆ ของตัวเองหรือภาพผ่อนคลายอารมณ์เครียดไว้บนโต๊ะบ้าง หรืออาจมีรูปสมาชิกในครอบครัวไว้ให้ชื่นใจและเป็นกำลังใจในการทำงาน

“ให้พูดแสดงความเห็นบ้าง เพื่อให้ผู้บังคับบัญชาสะดุดตา” หนทางเดียวที่ทำให้ผู้บังคับบัญชาจดจำได้ เมื่อคุณเข้าร่วมประชุม ด้วยการพูดอะไรออกมาบ้าง อย่ากังวลใจหากตัวเองติดนิสัยเงียบเชียบมานานหลายปี ไม่มีคำว่าสายหากจะเริ่มต้นพูดเสียบ้าง

บางครั้งอาจลองใช้มารยาททางสังคม เข้าไปพูดคุยขอให้คนอื่นๆ ให้ความรู้หรืออธิบายไอเดียของเขาหรือเธอ ซึ่งเป็นหนทางดีกว่าจะอยู่นิ่งเฉย และคุณสามารถนำเสนอความคิดตัวเองบ้างเป็นการแลกเปลี่ยน

“ทำตัวพร้อมเสมอที่จะเข้าไปช่วยงานที่ล้นมือหรือขาดคน” เมื่อเห็นโอกาสที่จะเข้าไปโชว์ฝีมือในโครงการใหม่ ขอให้ลองทำตัวเองเป็นเสือชีต้าจ้องคอยหางาน และคิดเปรียบเทียบเสมอว่างานเหมือนกับตัวเฟอร์เรตรูปร่างคล้ายพังพอนอันเป็นเหยื่อโอชะของเสือในการ์ตูนดังของวอลท์ดิสนีย์

โรซาโต ยกตัวอย่างเช่น ลาร์รีย์ คิสต์ ผู้จัดการโครงการของเมอร์แคนไทล์ แบงก์ ซึ่งปัจจุบันเป็นแบงก์แห่งหนึ่งของสหรัฐ ในอดีตเคยดูแลแผนกงานเล็กๆ แต่เมื่อธนาคารถูกลดขนาดงานที่เคยทำอยู่ไม่ท้าทายอีกต่อไป เขาจึงเสนอตัวเข้าไปใช้ความสามารถซ่อนเร้นพัฒนาธุรกิจในส่วนอื่นของธนาคาร

“ไม่มีใครแก่เกินเรียน หาโอกาสเพิ่มเติมความรู้ตลอดเวลา” มนุษย์ทำงานทุกวันนี้ยังมีเรื่องให้เรียนรู้อีกมาก พยายามหาความรู้จากห้องเรียนที่เกี่ยวข้องกับงาน และเก็บเกี่ยวข้อมูลใหม่ให้ได้มากที่สุด

ตัวอย่างเช่น บรูซ เปคซี่ พยายามพัฒนาตัวเองไม่ให้ถูกปลดจากงานในบริษัทด้านสาธารณูปโภคแห่งหนึ่งของสหรัฐ ในช่วงที่มีการเขย่าองค์กรครั้งใหญ่ เขาสามารถโยกย้ายตัวเองจากตำแหน่งช่างเทคนิค ไปมีบทบาทใหญ่ขึ้นในฐานะผู้จัดการโครงการ

แต่มีน้อยคนที่รู้ว่าเปคซี่เป็นบุคคลแรกในแผนก ที่ได้รับการรับรองให้อยู่ในตำแหน่งผู้จัดการโครงการ หลังจากเขาต้องอดทนมุ่งมั่นร่ำเรียนเพิ่มเติมความรู้ในห้องเรียน สัปดาห์ละ 4 วัน ซึ่งเปคซี่ยอมรับว่าการหาความรู้เพิ่มเติมเป็นสิ่งสำคัญที่จะแสดงให้รู้ว่าเขามีประสบการณ์เพียงพอ ที่จะเข้าไปทำ รับผิดชอบงานใหม่ได้

“ลองเป็นคนกลางให้กำลังใจ เมื่อเจ้านายไม่มีเวลาให้ทีมงานในยามที่พวกเขาต้องทำงานหนักขึ้น” การชื่นชมเพื่อนร่วมงานด้วยการส่งอีเมลไปสักชิ้น และก๊อบปี้ไปให้เจ้านายได้รับทราบ ถือเป็นความพยายามช่วยสร้างบรรยากาศเอื้อเฟื้อให้กำลังใจ เพื่อการทำงานที่ดีร่วมกันของทุกฝ่าย

“พนักงานระดับล่างที่ดีต้องคอยสังเกตสิ่งรอบตัว เพื่อช่วยสร้างบรรยากาศให้เป็นที่ชื่นชอบ ความรู้สึกเช่นนี้เป็นเรื่องสนุกสนาน คนที่ส่งอีเมลให้กำลังใจ ถือว่าทำตัวช่วยเจ้านายได้ดี และทำในสิ่งที่ผู้บริหารที่ดีควรทำ” เดวิด อีริคสัน ประธานปาร์คเกอร์ สตีเฟ่น บริษัทโฆษณาแห่งหนึ่งในเมืองเออร์ไวน์ มลรัฐแคลิฟอร์เนียของสหรัฐ กล่าวแนะนำ

“ทำตัวเป็นพนักงานที่ดีทำงานนอกเหนือจากหน้าที่ได้” เป็นกลวิธีสุดท้ายซึ่งพนักงานที่ดีมีคุณภาพไม่ควรพูดว่า ไม่ใช่งานของตัวเองตามที่กำหนดไว้ในใบสมัครงาน แต่ขอให้พร้อมเสมอที่จะต้องทำ แม้จะเป็นการทำความสะอาดสำนักงาน หรือจัดการปัดกวาดโต๊ะทำงานได้ ขอให้นึกเสมอว่าสามารถทำได้ ในสิ่งที่จำเป็นต้องทำให้เสร็จและสำเร็จ

แต่ขอให้ระวัง พิจารณาสักนิดว่างานที่อาสาทำให้คืออะไร ซึ่งโดรี ฮอลแลนเดอร์ นักจิตวิทยาและเป็นประธานของไวส์-เวิร์คเพลส บริษัทที่ปรึกษาการทำงาน เตือนมนุษย์เงินเดือนว่า ไม่ควรทำตัวเป็นบุคคลที่ยอมให้ทุกสิ่งทุกอย่างในที่ทำงานกองทับตัวเอง